Tempels, vertraging & kak in Bangkok

In Sihanoukville hebben we 's avonds lekker met z'n tweetjes in bed Nederland zien winnen van Chili. De volgende dag zouden we verder vliegen naar Siem Reap. De geplande vluchttijd stond voor 14:30, maar kregen een dag van te voren een mail dat het verplaatst was naar 15:20, oke het is maar een uurtje vliegendus we zijn er nog mooi voor het donker (dachten we).
We zouden dit keer niet met een groot vliegtuig vliegen maar met een turboprop ATR 72 (kunnen 74 passagiers in), dat is dus sowieso al wat spannender, nu was het weer ook nog een spelbreker, met onweer en veel regen. Dus we vertrokken pas om 16:20, het opstijgen was geen pretje met wat vrije vallen waar van je maag omkeerde, ook onderweg lekker veel turbulentie. We kregen van de piloot te horen dat we door het slechte weer nog een half uur moeten blijven rondcirkelen en tot overmaat van ramp (na dat half uur) moesten we uitwijken naar een ander vliegveld (op een half uur vliegen) en dan een uur later weer proberen, uiteindelijk landden we om 20:15 op Siem Reap. Bij ons hotel aangekomen nog snel even wat eten en dan snel op bedje want de volgende morgen zouden we heel vroeg (4:45) naar de Angkor tempels gaan.

Damn, wat is half 5 vroeg zeg, gelukkig is het droog en gaan we met de tuktuk naar de tempels toe. We startten met de zonsopkomst bij Angkor Wat, Angkor Wat is de grootste hindoeistische tempel ter wereld! en is gebouwd rond 1113. In het gebied rondom Angkor Wat, Angkor Thom, vind je allemaal ruine steden van rond hetzelfde jaartal, je komt o.a. tempels tegen, oude paleisen, bibliotheken en schitterende muurtekeningen uit steen gehakt, je kunt er rondlopen en bovenop de tempels klimmen om vervolgens hijgend op de top te staan in de ochtendzon, met klotsende oksels en je vervolgens realiseert dat je dezelfde stijle “trap” omlaag moet. Aaaaargh!
De torens zijn zo hoog, het is een raadsel hoe ze dit vroeger hebben kunnen bouwen. Het moest vroeger een magische plek zijn geweest, Angkor Wat verkeerd in de beste staat, maar we zien veel tempels waarvan de kwaliteit te wensen overlaat. Er zijn mensen die wel een week ronddwalen in de ruine steden en tempels, sommige staan zelfs 65km verder dan Angkor Wat. Wij hebben om 11 uur het wel gehad (we zijn dan ook al een paar uur onderweg natuurlijk). Hoe indrukwekkend ook, de tempels zijn min of meer hetzelfde, we hebben er flink wat gezien en puffend nemen we plaats in de tuktuk terug naar het hotel om daar lekker een frisse duik in het zwembad te nemen. De regen doet ook weer van zich spreken en we zijn blij om niet meer bij de tempels rond te lopen in deze stortbuien.
We zijn in de avond nog even naar de night market geweest, dit is overal in Azie bekend en je kunt daar souvenirs en allerlei andere nepspulletjes kopen, even leuk om te zien maar na de 20e keer “lady, sir you wanna buy something” “lady, you buy shirt” … “Sir, take a look in my shop” reageren we niet meer. We drinken nog even in een straatje met allemaal kroegjes een drankje en dan is het tijd om lekker naar bed te gaan.

Vanmorgen zijn we met het vliegtuig van Siem Reap naar onze laatste bestemming gegaan, Bangkok! We zitten hier in een poepje chic hotel, we wouden de vakantie waardig afsluiten en zitten op de bovenste etage (executive lounge) Het leven is mooi! MAAR, zo begon het in Bangkok niet, we gingen met een taxi naar ons hotel, de beste man kon geen Engels en bij het instappen en ons hotel/adres te hebben laten zien stapte ie eerst nog uit om te vragen waar het nou was. Nou ik weet niet wat diegene tegen hem heeft gezegd, want het was echt verschrikkelijk, de beste man wist totaal niet waar die heen moest. Beetje heen en weer rijden zonder ook maar iemand te vragen, Roan blijft normaal gesproken wel rustig in dit soort dingen, maar werd echt helemaal gestoord.
Je kunt gewoon niet met hem communiceren, uiteindelijk ging ie maar vragen, maar wisten ze het ook niet (Frustratie level zit inmiddels bij ons tot op ongekende hoogte), weer doortuffen in het drukke verkeer van Bangkok, nog weer vragen, vragen, vragen.. Jaaa hij wist het (wij geloofden er niks van), uiteindelijk kwamen we bij ons hotel, als cheffie nou de 1e keer niet was gekeerd en nog 100 meter had doorgereden waren we er in 45 minuten geweest, nu hebben we er 1:50uur over gedaan, wou die ook nog de volle pond hebben, DACHT HET NIET! ;) Nog voor het hotel staan Roan en de taxichauffeur tegen elkaar te schreeuwen, de man die de mensen ontvangt in het hotel regelt het verder voor ons, gelukkig zitten we nu in een heerlijk hotel en zijn we de taxirit allang weer vergeten. Morgen overdag nog in Bangkok vermaken en dan de 28 juni 02:00 plaatselijke tijd vliegen we via Abu Dhabi weer naar huis.

Bedankt voor het lezen allemaal & tot de volgende reis!