Laatste dagen met easyriders

We moeten natuurlijk beginnen bij DE wedstrijd, Nederland – Spanje, we zetten de wekker om 1:30 uur om samen met Cinh naar een barretje te gaan om de wedstrijd te kijken. Gelukkig zijn we zo gek om dat te doen want deze wedstrijd hadden we niet willen missen!! Te gek!
Om 4 :00 uur kruipen we met een goed gevoel weer in ons bedje, om nog een paar uur te slapen.
Berdien begint met een ochtendhumeur en zit te klagen tegen Roan dat Le (haar gids) veel te sloom rijd, maar goed: het is geen wedstrijd dus rustig aan!

De kilometers tikken voorbij maar de zere kont blijft. We hebben geen vast schema wat we die dag willen doen. Het idee van deze manier van reizen is: we moeten van A naar B, we stoppen waar we willen. Gisteren was het met name een reisdag (190km), enorme regenbuien onderweg gezien en gehad, complete straten blank, dus dat was dikke lol achterop. Vandaag willen ze ons graag een gevangenis laten zien maar helaas is die dicht, we stoppen wel bij een grote waterval, best mooi om te zien. We reizen naar Lak Lake, een groot meer met een (zo blijkt) hele mooie omgeving, we komen hier aan in de middag en zitten tot etenstijds met Cinh biertjes te drinken en pinda’s te eten vlakbij het water. We praten over Vietnam, corruptie, problemen van dit land, over hoe dingen bij ons in Europa zijn.
Eerlijk gezegd: de rijstvelden en bergen beginnen een beetje te vervelen dus het is heerlijk om nu aan een meer te zitten voor de afwisseling.
Morgen gaan we naar olifanten toe, we wisten helemaal niet dat deze in Vietnam leven. We zouden in principe morgen naar Nha Trang gaan en dan een nacht daar overnachten en de volgende dag terugvliegen naar Ho Chi Minh City, maar de plannen zijn gewijzigd, we reizen nog een dag met onze Vietnamese vrienden een dagje extra door Dalat (het echte hooggebergte van Vietnam) en moet het daar echt prachtig zijn. Zij brengen ons over 2 dagen rechtstreeks naar het vliegtuig (scheelt weer een taxirit van 40km van Nha Trang naar het vliegveld).
Een rustige dag dus vandaag, hierna dus nog 2 vrij lange dagen op de motor te gaan (180 en 160km).
Ergens zijn we er ook wel weer aan toe om met z’n 2en te zijn, gewoon een eigen planning maken en lekker doen waar we zin in hebben. Echter maken Le en Cinh ons het wel helemaal naar ons zin, vooral met betrekking tot het eten! De plakkerige rijst kunnen we niet meer zien, ze eten het ‘s ochtends, ‘s middags en ‘s avonds en vooral Berdien krijgt geen hap meer door haar keel, dus ze proberen overal rekening mee te houden, we zijn nu overgestapt op de fried rice.. beetje zoals de nasi en dat is een stuk beter… maar een donker volkoren broodje met kaas in de middag? Priceless!